Emrava

Abdullah İbn Abbâs ( radiya'llâhü anh)'ın azadlısı Kureyb'ten rivayet edilmiştir: “Abdullah İbn Abbâs'm, Mekke ile Medine arasında bulunan Kudeyd^de yada Usfân'da bir oğlu vefat etmişti. Bunun üzerine Abdullah İbn Abbâs: “Ey Kureyb! Bak, oğlumun cenazesine ne kadar cemaat toplanmış” dedi. Kureyb der ki: “Bunun üzerine dışarıya çıktım. Bir de baktım ki, oğlunun cenaze­sine bir çok insan toplanmış. Bunu ona haber verdim. Abdullah İbn Abbâs: “Bu toplananların kırk kişi olduğunu söyleyebilir misin?”  diye sordu. Kureyb: “Evet” diye cevap verdi. Abdullah İbn Abbâs: “Öyleyse cenazeyi musallaya çıkarın. Çünkü ben, Rasulullah (salla'llâhü aleyhi ve sellem)'i: “Hiçbir müslüman kişi yoktur ki, ölüp de Allah'a kesinlikle şirk koşma­yan kırk kişi cenazesinde bulunup namazını kılarsa Allah bunların o kimse hakkındaki şefaatlarını kabul eder” buyururken işittim. [ [Ebu Dâvud, Cenaiz 41-42, 3170; İbn Mâce, Cenaiz 19, 1489; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/277.]   “Hangi Müsl